بررسی تأثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر فشارخون سالمندان مبتلا به هیپرتانسیون اولیه ساکن در مرکز سالمندان کهریزک در سال ۱۳۸۳

هدف: هیپرتانسیون یکی از بیماری های مزمن است که از نظر هزینه درمانی و مراقبتی، رقم بالایی را به خود اختصاص می دهد و شایع ترین بیماری قلبی–عروقی به حساب می آید. به علت شیوع بالا (بیش از 60 درصد در افراد بالای 65 سال) این بیماری و افزایش خطر بیماری های قلبی–عروقی ناشی از آن یک مشکل عمده بهداشتی است؛ لذا با توجه به موارد مذکور و مزایای روش های غیردارویی مؤثر بر فشارخون، پژوهشگر انجام تحقیق حاضر را ضروری می داند تا تأثیر برنامه آرام سازی پیشرونده عضلانی را روی فشارخون سالمندان مبتلا به هیپرتانسیون اولیه مورد بررسی قرار دهد. روش بررسی: این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی است که در دو گروه آزمون و شاهد به منظور بررسی تأثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر فشارخون سالمندان مبتلا به هیپرتانسیون اولیه ساکن در مرکز سالمندان کهریزک در سال 1383 صورت گرفته است. تعداد 55 نفر سالمند هیپرتانسیونی (27 نفر گروه آزمون و 28 نفر گروه شاهد) به روش نمونه گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک لیست ثبت فشارخون و تعداد ضربان نبض و دستگاه فشارسنج و گوشی پزشکی بوده است. برای گروه آزمون تکنیک آرام سازی به مدت شش هفته و هفته ای سه روز، در طی جلسات 20 دقیقه ای اجرا می شد و میزان فشارخون افراد در هر بار پس از اجرای مداخله، مورد بررسی قرار می گرفت و در پایان با گروه شاهد مقایسه می گردید. تجزیه و تحلیل آماری از طریق نرم افزار آماری spss صورت پذیرفت. یافته ها: آزمون آماری من- ویتنی نشان داد فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنی داری باهم نداشته اند ( p<0.05) نتیجه گیری: نتایج نهایی پژوهش نشان می دهند که فشارخون سیستول و دیاستول در گروه آزمون کاهش یافته است. با توجه به این نتایج می توان گفت که فرضیه پژوهش با عنوان «تکنیک آرام سازی باعث کاهش فشارخون در افرادی می شود که این تکنیک را تمرین می کنند» مورد تأیید قرار می گیرد.